1940... Ελληνοϊταλικός πόλεμος...
Τορπιλισμός της "Έλλης"...
Στρατιώτες που με αγωνία υπερασπίζονται τα πάτρια εδάφη...
Βροντερό ΟΧΙ στην πρόταση του Μεταξά...
"Ορφανές ελιές και αμπέλια... τούτος ο κόσμος είναι σκληρός σαν τη σιωπή" σύμφωνα με τους στίχους του Γ. Ρίτσου, που υμνεί τη Ρωμιοσύνη και τη μαχητική ελληνική ψυχή, καθώς οι Έλληνες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους για την υπεράσπιση της πατρίδος εκεί στα χιονισμένα βουνά...
Πριν προλάβουν να ανασάνουν από τις πολεμικές ιαχές, η γερμανική κατοχή ήρθε πιο σκληρή, πιο αμείλικτη και αποτελείωσε το έργο των Ιταλών.
Μνήμες ζοφερές, κακουχία, πείνα, θάνατος.
Όμως, οι Έλληνες "όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο, με σημαίες και με ταμπούρλα".
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου - Λυκείου παρουσίασαν μέσα από θεατρικό δρώμενο, αφήγηση, ποιητική διάθεση και μουσική με πιάνο και φλάουτο, τη δική τους αναδρομή - αφιέρωμα στα γεγονότα που καθόρισαν την πατρίδα μας το 1940.
Το παρελθόν μας καθορίζει το παρόν μας και το μέλλον μας και η ιστορία οφείλει να είναι χαραγμένη στη μνήμη μας.